Wielkoć Franciszka jako przewodnika po drogach życia duchowego, jest między męczeństwem krwi, a męczeństwem dziewictwa. Stygmaty, które powodowały cierpienie, były jednoczenie znakiem miłości Boga do Franciszka, a ich pogodne znoszenie stawało się swiadectwem miłości do Boga. Współukrzyżowanie z Bogiem i współmiłowanie każdego człowieka, to seraficzny ogień, źródło cnót teologalnych i uwznioślenie kardynalnych, płonący do dziś w Kościele w każdym kto odpowiada wiernie na powołanie Pana do współukrzyżowanie i współmiłowania. Niech ten czas będzie dla nas okazją do świętowania zgodnie ze słowem: "dla mnie żyć, to Chrystus".
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz